Alsof ik een ‘oud’ archief doorblader. Gisterenochtend. Bij het opruimen van mijn badkamerhoekje vind ik een hoop magazines terug. Nog niet zo oud, maar ze zijn nu hopeloos gedateerd. Vol met activiteiten die niet eens plaats vonden?
In het stadsmagazine van januari 2020: onze burgemeester die in zijn openingswoord schrijft dat het een bijzonder jaar wordt. Ook hij heeft vast niet zien aankomen dat zo'n 2 maanden na de invoering van de lage-emissie-zone die discussie tussen voor- en tegenstanders in de stad zou wegebben. Nog minder auto's. Zelfs geen bootjes vol toeristen aan de Gras-en Korenlei. Vorige week sinds lang een reiger langs de kant van het kanaal! Bijzonder toch hoe die geen enkele hinder ondervindt van onderstaande instructies die je nu zowat op elke vierde kadesteen kunt lezen...
In het stadsmagazine van februari 2020, met als titel ‘Koerskriebels’: onze halfvastenfoor vanaf 14 maart, de dag dat we met zijn allen in lockdown gingen. Een van de Gentenaars die zich vanaf nu ‘stadslezer’ mag noemen en in een reisbureau werkt. Een vluchtelingenproject op zoek naar buddy’s om hen de stad te tonen. Bart van het prachtige project ‘Gent knapt op’ aan het woord. 'k Bel hem even op. Ook die renovatiewerken liggen stil. De raadskelder onder het belfort die wordt omgetoverd tot de Van Eyck-shop. Ook hier stond over precies 1 week bezoek uit Frankrijk gepland om wellicht de meest prestigieuze expo ooit in onze stad te gaan bewonderen.
In het stadsmagazine van maart 2020: animatoren gezocht voor de kinderen tijdens de paasvakantie. Bij de titel ‘isolatie verplicht’ krijg ik plots een heel andere invulling dan een maand geleden. Het gaat maar over de ‘strengere milieunormen’.
Ook het boekje van Vormingplus gaat nog even door mijn handen. Mijn oog valt op ‘Je immuunsysteem als bondgenoot’, 4 maandagmiddagen tot en met 9 maart, de laatste maandag voor onze lock-down. Die deelnemers zijn er vast nog élke dag dankbaar om.
Wat een weelde! En toch mis ik het niet. Misschien omdat ik weet dat het ooit terug komt? Zouden we dan meer dan ooit beseffen, om het nooit meer te vergeten, hoe gezegend we zijn met zo’n aanbod? Die vraag passeert hier nu. Net zoals de vraag of er nog een stadsmagazine voor april in de bus zal vallen. Misschien krijg ik dan hélemaal het gevoel dat ik aan het bladeren ben in het ‘archief van het nu’?
'Het archief van het nu'. Nooit gedacht dat zo'n beeld nog zou voorbijkomen. En laat het nu nét die gedachte zijn die hier dagelijks langskomt, 'dat we dat nog gingen meemaken'. Deze ochtend, kort overleg met een vriendin die al een paar keren moest 'snotteren'. Kunnen we nu elkaar nog zien vandaag? Dat we dat nog gingen meemaken. Nu al benieuwd naar morgen.
En oh ja, nog onze Ivagowijzer, die aankondigt in februari dat er vanaf 15 mei geen gele zakken meer worden opgehaald. Voortaan moet ons restafval in groene zakken. Te laat. ‘k Kocht gisteren nog wel een gele rol. Toch maar die 'Operatie Groene Zak' in de gaten houden :-)
Comments