Eén van de dingen waar ik een bloedhekel aan heb is orde scheppen in mijn papieren. Maar als ik er dan eens aan begin, op het moment dat de zon voluit op mijn grote tafel schijnt in de woonkamer, vind ik het weer leuk. Het is vooral dat uitstelgedrag dat van iets kleins telkens weer een berg maakt. 'k Geloof dat ik wel oud ga worden. Er is dus nog tijd om te oefenen. Liefst niet te veel. Want die 'verloren' tijd gebruik ik liever voor dingen die ik meteen graag doe :-)
Zo begin ik aan mijn paperassen van het nieuwe jaar en ik lees op het rekeninguitreksel van mijn bank:
Beste klant
Een nieuw jaar. Nieuwe kansen. Nieuwe plannen.
Durf te dromen. Durf te ondernemen. Durf te genieten. En wat je geldzaken en verzekeringen betreft, wees gerust
ook in 2020 staan wij aan je zij.
Maak er een fantastisch jaar van!
Ook zij hebben dit onzichtbaar virusje niet zien aankomen. Toen het nieuws over China ons bereikte, leek het, zoals dat wel vaker gaat met nieuws, nog ver van ons bed. En zie, nu is zelfs mijn bank gesloten.
'k Durf te dromen.
Deze tijd geeft ruimte om ze nog meer te finetunen.
'k Durf te ondernemen, maar weet nu even niet hoe. Alhoewel, deze ochtend in het parkje met een 'vreemde' aan de praat geraakt en hij is met mijn telefoonnummer naar huis gegaan voor als we weer eens mogen masseren. 'k Durf te genieten. En als de zon op mijn tafel schijnt, gaat dat zo veel makkelijker. En wat zouden ze bedoelen met dat 'wij staan aan je zij'? Een lening zonder rente? Of een stoelmassage cadeau doen aan al hun werknemers als we elkaar weer eens mogen aanraken? Met al dat durven dat ze aanraden ... zou ik durven een mailtje te sturen?
Zaadjes van overvloed planten in een tijd van schaarste?
En zie, nu ben ik weer afgeleid van die 'berg' voor me ... alle excuses zijn goed om even weg te lopen van die schoendoos. Gelukkig is er tijd nu, veel tijd!