top of page
  • Foto van schrijverKristel Busschaert

Afstandstress

Van mij mag dit woord toegevoegd worden in de nieuwe lijst van onze Van Dale eind dit jaar: afstandstress!

Nooit gedacht dat ik dat nog zou krijgen in mijn leven :-)



Het lijkt wel alsof de zon mild wil zijn met onze verstrengde maatregelen en ons zowat elke dag verwent. Vanaf het moment dat we nog enkel met gezinsleden of 1 andere persoon buiten mogen lopen, beslis ik om te starten met een fietstochtje in mijn eentje. Stress dat ik heb. De hele tijd zit ik op mijn fiets uit te kijken of ik niet al te dicht bij een jogger of wandelaar of andere fietser kom. Hoe bewaak je die afstand als er jou af en toe iemand inhaalt? Of er komt er eentje vanuit de tegengestelde richting? 't Is me nog niet zo duidelijk. Misschien binnenkort maar eens op stap gaan buiten de 'piekuren' in ons beperkt aantal groene zones?


En afspreken om dan samen te gaan wandelen met de nodige afstand? Het lukt me nog niet. Het voelt op dit moment nog zo onnatuurlijk aan, dan maar liever alleen. Gelukkig ken ik veel volk in Gent. Elke keer als ik 'uit mijn kot' kom, loop ik wel een bekende tegen het lijf en kan ik weer 24 uren verder met dat ene live contact van de dag.


Vanuit verschillende hoeken krijg ik voorstellen van vrienden om eens samen te gaan wandelen of fietsen. Geef me nog even tijd. Die klik in mijn hoofd wordt vast ook nog gemaakt.

Vanuit verschillende hoeken krijg ik berichten van mensen die nu al verlangen naar de volgende massage. Geen idee hoe dat gaat voelen, maar als je 't mij vraagt, ga ik minstens even hard janken als die andere die te lang niet aangeraakt werd als ik weer eens aan het werk mag.


't Is hier niet alleen een sociaal experiment, ook een individueel experiment. 'k Blijf hoopvol. Nieuwsgierig om nooit eerder ontdekte stukjes van mijn 'ik' te gaan verkennen. Nieuwe wegen bewandelen. I love it! Ook al had ik dit reistraject voor een paar weken nooit kunnen verzinnen. Benieuwd waar we gaan uitkomen.


En ja lieve mensen, als ik na deze lock-down, opschrik omdat je me onverwachts even aanraakt op straat, vergeef me.

't Zou kunnen dat je dan een ongecontroleerde beweging of een niet tegen te houden traan ziet. Ook dat gaan we vast weer overleven :-)







132 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page