Bijzonder toch… hoe je soms denkt dat je nog een heel leven hebt om dingen te delen en plots staat de dood voor de deur. En of die nog even wil wachten? Ik Dacht het niet, zegt die. Alsof erover nagedacht is en alsof het altijd het juiste moment is om te vertrekken. En we hadden het niet zien aankomen. En toch, voor mij wordt het steeds duidelijker dat hoe meer we de dood uitsluiten hoe meer leven er gedood wordt. Bijzonder toch.
Een deel in mij wil 100 worden, nog zoveel beleven, vol-uit leven op een manier die me nog niet altijd lukt. Een ander stuk van me is benieuwd naar die andere wereld. Die wereld die mijn lievelingsoma als eerste kwam terughalen. Die wereld waar het kind dat ooit het allerdichtst bij mijn hart kroop nu vertoeft. De wereld die trekt aan de man die het allerdiepst mijn hart raakte in dit leven. Bijzonder toch. En het voelt alsof ik daar niets aan te zeggen heb. En misschien is dat maar goed ook. ‘k Zou hen anders nooit laten gaan, ook al zijn er andere plannen voor hen uitgestippeld.
Het Leven. Zo kwetsbaar mooi. Zo pijnlijk ontroerend. Niet te begrijpen denkt mijn hoofd ook en dat is maar goed ook antwoordt mijn buik. En ondertussen bloedt mijn hart af en toe en zoek ik naar een manier om het zachter te maken, te zalven, in te wikkelen in een verbandje vol liefde en tederheid. Niet bang zijn van de dood om de laatste druppel leven er nog even uit te persen.
En dan in alle zachtheid ervoor kiezen om hem met mondjesmaat los te laten. Om die allermooiste schaterlach van hem die andere helft van mijn leven niet te gaan missen. Gewoon dankbaar zijn voor elke minuut die we nu nog kunnen samen zijn. Dat Leven toch. Soms klote. Meestal magisch. Mijn allergrootste oefening in vertrouwen en overgave. Laat dat laatste nu mijn grootste verlangen zijn. Oefenen in overgave. En zie, weer een cadeautje, ook al is het weer verpakt in een heel andere vorm dan ik voor ogen had. Het Leven dat zich niet laat inpakken in de vorm die we ons hadden voorgesteld. De dood en het leven, onlosmakelijk verbonden.
Stel je open en zie, vanaf vandaag, wat het Leven nog voor jou in petto heeft! Dat wens ik ook jou vol-uit toe.