'
Ik zie de wereld kantelen,
ik geloof dat het goed komt.'
Het is de allerlaatste zin in het prachtige boekje 'Zo verliep de tijd die me toegemeten was' van Dirk Van Duppen. Mijn ogen blijven er haperen, alsof ik niet wil dat het ophoudt,
net zoals ik niet durf te googlen of de man ondertussen overleed aan zijn ziekte. Zo veel idealisme, zo veel werk verzet in dat korte leven, zo veel uitdagingen aangedurfd, zo veel tegenwind gevoeld en nooit opgegeven. Zo veel bewondering hier.
Er is tijd nu, zo veel tijd, ook om te lezen en dit was het eerste in mijn stapeltje. Een aanrader, voor wie soms bang wordt en niet meer gelooft dat het goed komt.
Mocht er nog iemand zijn boekje 'de supersamenwerker' liggen hebben ... ik ben kandiaat om het te lenen. Je mag het, met of zonder mondmasker, met of zonder handschoentjes, overhandigen of in de bus droppen :-)