De trein richting wel-zijn?

Net als ik op het punt sta om richting station te fietsen voor een weekend aan zee hoor ik op de radio dat er 'momenteel geen treinverkeer is tussen Aalter en Brugge'. De Nmbs-site vertelt me dat er een 'aanrijding is van een persoon in Beernem'. Meteen is hier de vraag of er een link is met de nieuwe maatregelen die gisterenavond werden aangekondigd door onze ministers? Meteen zie ik het beeld van onze minister van volksgezondheid voor me die verzekert dat we niemand in de steek gaan laten.

Eerder deze week hoorde ik nog een Gentse prof klinische psychologie zeggen dat we op dit moment bereid zijn om een volle trein te laten ontsporen om 1 persoon die op het spoor ligt te redden.

Twee treinbeelden tegenover elkaar. Vandaag voelen ze een beetje bitter aan.

Zelf ben ik geen viroloog. Geen psycholoog. Geen minister. Maar mijn buik vertelt me dat de maatschappij die we nu aan het creëren zijn vele slachtoffers eist die niet worden meegenomen in onze corona-statistieken. En zeg ik daarmee dat we met zijn allen terug ongelimiteerd kunnen gaan feesten en reizen en en en...? Nee, daarmee blijf ik mezelf hier de vraag stellen: wat kunnen we doen om éindelijk te kiezen voor een gezonde samen-leving? Laat ons eerlijk wezen: er was al een crisis op vele vlakken nog voor we voor het eerst van Covid hoorden. En nu lijkt het alsof alle problemen worden herleid tot dit virus. De zoveelste inschattingsfout.

'k Weet het even niet meer. 'k Zie vooral dat mensen met meer kansen deze periode beter doorkomen. 'k Zie ook dat kritische vragen snel worden herleid tot 'complotdenken'. Een ongekende polarisatie. Ook dat is op zich niet nieuw. Ook dat wordt uitvergroot door dat klein virus. Een geschiedenisleraar in Parijs wordt de keel overgesneden op straat nadat hij een les gaf rond vrije meningsuiting. Zouden we hem ook bij de corona-doden rekenen? Gaf hij die les met meer vuur dan ooit omdat hij ook het gevoel had dat onze fundamentele rechten steeds verder afbrokkelen?

En na dat nieuws krijgen we doodleuk te horen op de radio dat het belangrijk is om regelmatig onze bloeddruk te meten omdat aanhoudende verhoogde bloeddruk niet goed is voor onze gezondheid. Alsof er geen link is tussen beide nieuwsjes?

'k Mis overzicht, 'k mis helikopterperspectief. Afgelopen week kom ik steeds meer in het gevoel dat onze globale tunnelvisie steeds meer vernauwt. En voor degenen die er aan mochten twijfelen: wil ik daarom zeggen dat we geen zorg moeten dragen voor al dat zorgpersoneel in de frontlijn? Ook niet.

'k Weet het even niet meer. En ook dat niet weten mag er helemaal zijn. Een ding is zeker: ik ga me vragen blijven stellen. Niets zomaar aannemen. Niet blindelings volgen. De geschiedenis heeft ons al vaker getoond dat dat gevaarlijker kan zijn dan een virus op zich. Nog heel eventjes wachten tot het spoor richting kust weer 'netjes opgeruimd' is en ons vooral blijven afvragen welke trein we écht willen nemen.

Tijd voor weekend aan zee. De ruimte opzoeken. Voluit ademen. Verbinden met dat Leven met die grote -L dat elke dag opnieuw voor kleine én grote wondertjes zorgt middenin deze waan-zin. Kijken naar die golven die op en neer gaan en weten dat de natuur zo'n andere intelligentie vertoont dan wij met al onze versnipperde regeltjes. En ja, weten dat er na eb weer vloed komt en dat we dan vast ook kunnen kiezen voor die trein richting wel-zijn!